مقدمه
ما هر چه داریم از ائمه اطهار است
وجودمان پرتوافشان از روح پرفتوح و باارزنده و شکل گیرنده از امامان معصوم است که به ما حیات و نفس تازه بخشیده است و از سطح ایمان و علم و دانش پر از نشاط و پاکیزهگیشان بر «زندگی»مان باران معنویت که رحمت پروردگار است، شور و عشق بر وجودمان بارندگی گرفته است، خدا را شکرگزار و شاکریم که در سایة 12 معصوم پاک که وجودشان پر از علوم و دانش
طبّ شناسی، ابتکار به فنّآوری برای غلبه بر سختی ها و دشواریهایی که در زندگی انسانها وجود دارد هستیم. امام جعفر صادق (ع) پدر طب است و «قلب»ش پر از دانش و علوم گوناگون است که لذّت و بهره گرفتن از نوشته ها و سخن های وی چون دریایی از کتابهایش نقش معنویت از حیث انسان سازی و سلامتی و بهداشت زندگی بر خط پروردگار است و آب سالم، غذای سالم و هوای (فضای) سالم از فرمایشات آن حضرت است که بدین صورت تعبیر گردیده است، حدیثی از آن حضرت مصداق محیط سالم و زندگی سالم روشنی و سلامتی برای زندگی کردن است نه نفس کشیدن.
زندگی سالم؛ آب سالم + غذای سالم + محیط سالم و هوای (فضای) سالم و نتیجه حاصل شده از آن رسیدن به «توسعه پایدار» است. سعی و تلاش، به کار گرفتن از هوش و فعالیت اجتماعی، مولد در اقتصاد، شادابی و نشاط به روان و با رعایت و اصول فنی، بهداشتی در جسم فاقد بیماری نقش بسته شده به فرد سالم و بکارگیری مسئولیت فرهنگی نشأت گرفته از تعهد انسان و آگاهی، شناخت و ایمان از جامعه، هدفمندی زندگی به سوی توسعه پایدار از تلاش بی وقفه همکاران بهداشت محیط به ثبت رسیده است.
و همین طور سفارشات و توصیه های گهربار حضرت رسول،
امام علی (ع) و امامان از سلامتی و بهداشت سخن ها بسیار است، دانشمندان و مبتکران علوم های گوناگون همه و همه دانش آموختگان «آنان» اند.
داستان کشف و اختراع اولیه پنی سیلین داروی آنتی بیوتیک که به انسانها در خصوص ریشه کنی عفونت ها خدمت بزرگی نموده است، امام جعفر صادق (ع) است که آقای الکساندر فلمینگ دانشمند اسکاتلندی قرن بیستم بر خود و نام خودش پیوند زد ریشه و کاشف اولیه این اختراع بزرگ در نهایت از امام جعفر صادق (ع) است که این دانشمند اسکاتلندی به تاریخ اصل جریان را نقل ننمود و بر خود و نام خودش پیوند زد. جریان پیدایش و کشف اولین داروی آنتی بیوتیک به نام پلی سیلین از این قرار است که در عصر امام جعفر صادق (ع) مردی که انگشت «شصت»ش عفونت بسیار کرده بود و روز به روز عفونت و زخم آن گسترش پیدا می نمود به طبیبان زیاد مراجعه نمود و انواع و اقسام مرهم و داروهای گیاهی بر زخم وی تجویز شده بود اثر نکرد تا این که «مرد» به حضور حضرت امام جعفر صادق (ع) که شنیده بود آن امام بزرگ علوم و دانش بسیار دارد و بسیار پربار از علوم و علم و دانش های طب شناسی است به حضور ایشان رسیدند و سپس عرض داشتند که ای پیشوای بزرگ!، علوم و دانشش بر کسی پوشیده نیست و بر تمام طبیبان مراجعه نموده ام برای مشکلی که ایجاد عفونت زخم است به انگشت شصت دستم که دارای درد فراوان است و به قول معروف امان از من بریده است. انواع و اقسام مرهم ها را که طبیبان تجویز نموده اند مرتب استفاده نموده ام امّا، بر آن نه از درد آن خلاصی و رهایی دارم و نه از خوب شدن زخم که بر آن ترشح فراوان است در این ارتباط چه بکنم؟ مرا راهنمایی کنید. آن حضرت نگاهی دقیق بر زخم انگشت مرد انداخت و سپس فرمود: چاره درد و خوب شدن زخم دست شما این است که تکّه نانی را در جای مرطوب قرار دهید تا کپک بزند، پس از کپک زدگی فراوان نان، لایه رویی ان را بتراش و از لایه زیرین آن لایه ای بردار و پودر آن را در چند نوبت مرتب و تمیز بر روی زخم بپاش. و همین طور هم آن را تمیز نگه بدار و رعایت بهداشت آن را در نظر بگیر، سپس زخم دست شماخشک خواهد شد و سلامتی حاصل می شود. مرد از خدمت امام مرخص شدند، با دقت تمام دستورات را اجرا نمودند و طبق فرموده امام جعفر صادق (ع) بعد از یک هفته زخم دست مرد خشک گردید و بهبودی زخم حاصل شد، سپس مرد خوشحال و خرسند به خدمت حضرت امام رسیدند و تمام و کمال عرض ادب نمودند و به پاس از طبابت حضرت امام جعفر صادق (ع) تشکر و سپاسگزاری کردند و رو نمودند به امام و عرض داشتند که ای امام بزرگ! چه چیز در داخل نان پوسیده و کپک زده وجود داشت که باعث خشک شدن زخم «دست»م گردید؟ آن حضرت فرمودند: داخل کپک نان اجرامی هستند که بر علیه عفونت زخم دست مقاومت نشان دادند و در نتیجه این بهبودی نه جادوگری است و نه چیزی در غالب آن، فقط دانش و علوم طب است که در پیدایش آن باید انسان بسیار زیاد با دقّت و آگاهی و شناخت با اندیشه و مطالعه به چنین مسائلی می توان دست پیدا کرد و همچنین در این راستا، علوم و دانش های طب شناسی در خصوص مزاحمت هایی که در بدن انسان ایجاد عارضه و ناراحتی
می نماید وجود دارد که انسان ها با مطالعه و آگاهی با اندیشه و تفکرات ابداع خواهند نمود و معذالک چنین داستان واقعی راکه آقای الکساندر فلمینگ در یکی از کتاب ها و نوشته های امام جعفر صادق (ع) داشت مطالعه می نمود و از طرفی چون این دانشمند زیرک، باهوش و پشککار داشتند و علاقمند به آزمایش و دانش ابداع بودند در این راستا با جدّیت پیگیر شدند و با آزمایش اجرام داخل کپک زدگی نان را کشف نمودند و سپس توسط همان اجرام کپک زدگی موادی به نام اولین داروی آنتی بیوتیک با نام نهایی محصول دارویی که در ریشه کنی عفونت ها نقش بسزایی داشتند بنام پنی سیلین به دنیا معرفی و خدمت بزرگی در جامعه پزشکی نمود و این دانشمند در نوشته و تحقیق خودش که در خصوص کشف پنی سیلین نموده بود یادی از امام جعفر صادق (ع) ننمودند و پیدایش آن را تمام و کمال به نام خودشان پیوند زدند و ما انسانها ممنون آقای دانشمند فلمینگ بوده و هستیم و امّا می گوئیم جناب آقای الکساندر فلمینگ شایسته بود که غرور و تکبّر خود را کنار می گذاشتید و ای کاش! در این راستا جریان اصلی این کشف بزرگ را سانسور نمی نمودید و یادآور آن دانش و علوم طب حضرت امام جعفر صادق (ع) می بودید، بسیار ارزشمند و شایسته بود، خدا همة شما را رحمت کند و از گناهان ما درگذرد و در چنین موارد حساسی به هیچ وجه نباید از یاد خدا غافل شد و دل به اسیری شیطان سپرد تا اینکه از غرور و تکبّر که واژه بسیار گمراه کننده و گناه بزرگ است از شیطان است و بس حذر نمود.
برگرفته از مقدمه کتاب بسوی توسعه پایدار نویسنده ناصر روئین فرد
